Amelanchié-coutounous
Cotoneaster integerrimus
Rosaceae
Noms en français : Cotonéaster à feuilles entières, Cotonéaster commun.
Descripcioun :L'amelanchié-coutounous èi lou mai coumun di Cotoneaster fèr de Prouvènço, gènre un pau tihous pèr la determinacioun. Es un aubret un pau grand, que se recounèis à si fru roujo coume lou gau-galin e à si fueio redouno à un pau aloungado (1,5 à 4 cm) emé quàuqui péu sus lou dessubre e di proun bourrihudo dessouto. Lis enflourejado caupon de 2 à 5 flour.
Usanço :Li fru d'amelanchié-coutounous soun pas manjadis e tóuti empouisounant. Pòu servi pèr faire de sebisso.
Port : Aubret
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cotoneaster
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 6 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Bos clar
- Roucaio
- Pelouso
- Champino
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Cotoneaster integerrimus Medik., 1793
(= Cotoneaster juranus Gand., 1875 )
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788